حاج مولانا عبدالواحد احراری از علمای ربّانی و امیر الحاج دیار خراسان امروز دوشنبه دار فانی را وداع گفت.
مولانا احراری در سال ١٣٠٧ خورشیدی در گزیک بیرجند دیده به جهان گشود و تحصیلات اولیه‌ی علوم دینی را در زادگاه خویش به اتمام رسانیده و پس از آن جهت تحصیلات عالیه‌ی علوم اسلامی راهی دیار هرات افغانستان که در آن زمان برای مردم خراسان زمین مهد علم و عرفان بود، گردید و مدت ١٠ سال از محضر علما و فضلای آن دیار که سرآمد علمای وقت خود بودند کمال فیض را برده و پس از فراغت از تحصیل، مقام پیشوایی مردم فیض‌آباد و منطقه را به عهده گرفت و با بدعت‌ها و خرافات رایج در منطقه به شدت و حکمت مبارزه نمود و سنت حسنه‌ی رسول اکرم(صلّى اللّه عليه وسلّم) و راه و روش زندگی بر سیره‌ی مبارک آن حضرت را ترویج نمود.
وی به عنوان اولین مدیر کاروان حج اهل سنت و جماعت ایران از سال ١٣٤٢ در این امر مبارک انجام وظیفه نموده و تا سال ١٣٦١ مدیریت کاروان‌های حج را در استان‌های خراسان و گلستان و سیستان و بلوچستان به عهده داشت. سپس به تقاضای حضرت مولانا عبدالعزیز ملازاده در سال ١٣٥٤ به زاهدان عزیمت نمود و مسؤولیت حجاج سیستان و بلوچستان را به عهده گرفت و همیشه همدم و همراه و یار غار حضرت مولانا عبدالعزیز در سفر و حضر بود و مولانا عبدالعزیز را همواره به عنوان روحانی گروه خود به همراه داشت. پس از مراجعت حضرت مولانا عبدالعزیز به منطقه‌ی خیام، امامت مسجد نور را که اولین مسجد زاهدان است به عهده گرفت.
از مولانا احراری تألیفاتی ازجمله: «رساله‌ی هدیة الحجاج» و «ترجمه‌ی حکمة التشریع وفلسفته به نام حکمت و فلسفه‌ی شریعت» و «دیوان اشعار» و «اعتقادنامه» که در آن متن عقیدة الطحاویه را به صورت شعر درآورده‌اند به یادگار مانده است. مولانا احراری در تمام عمر به دور از هر سیاست‌بازی و آلایشی عمر خود را در راه عقیده و خدمت به دین سپری نمود و تصمیم راسخ داشت که خادم دین باشد؛ اما از راه ترویج دین، ارتزاق ننماید.
سرانجام در سن ٩٣ سالگی در ٢١ رمضان المبارک ١٤٤٢ ه. ق دار فانی را وداع گفت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
پیکر مطهر این عالم ربانی بعد از ظهر سه‌شنبه پس از نماز ظهر در زادگاه ایشان (شهر گزیک) به خاک سپرده می‌شود.
نظرات